Zakwas buraczany

Wskazówki i podpowiedzi

• Zamiast jednego dużego słoja (2 l) można użyć kilku mniejszych słoików.
• Słoik należy ustawić na tacy, ponieważ istnieje możliwość, że podczas fermentacji solanka wykipi. W takiej sytuacji solankę należy wytrzeć, ale słoika nie należy odkręcać. Zarówno po zakończeniu fermentacji, jak i po otwarciu kiszonki, słoik należy przechowywać w lodówce, upewniając się, że warzywa są zanurzone w solance.
• Drugiego dnia zakwas zaczyna pracować, pojawia się na wierzchu pianka, która następnie zmniejsza się i znika. Jest to naturalny proces fermentacji i nie ma w tym nic nieprawidłowego.
• Aby zapobiec powstawaniu pleśni, należy przygotować idealnie czysty słój, następnie upewnić się, że składniki nie wystają ponad powierzchnię solanki i słój jest szczelnie zakręcony. Fermentacja powinna przebiegać w temp. pokojowej, po jej ustaniu można odstawić zakwas w chłodne miejsce.
• Uzyskany zakwas powinien być klarowny i rubinowoczerwony.
• Aby uzyskać intensywniejszy smak zakwasu, można wydłużyć proces fermentacji i pozostawić słoik w temp. pokojowej do 14 dni.
• Zakwasu można użyć do przygotowania wigilijnego barszczu. Przepis „Barszcz na zakwasie z uszkami” znajduje się na platformie Cookidoo®.
• Zakwas buraczany można spożywać jako samodzielny napój, wówczas do przygotowania należy użyć mniejszej ilość soli i pić w porcjach 50-100 ml dziennie. Sok z kiszonych buraków to źródło m.in. witaminy C, żelaza, potasu czy wapnia oraz naturalnych probiotyków – bakterii fermentacji mlekowej.